#ေဇာစိတ္
ဒီေဇာစိတ္ကေတာ့ ၀ီထိစဥ္တစ္ခုမွာ အဓိကအက်ဆံုးပါပဲ။ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကံေတြက ေဇာအခိုက္မွာသာ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ သံသရာလည္ေၾကာင္း သံသရာမွ လြတ္ေၾကာင္းေတြကလည္း ဒီေဇာအခိုက္မွာ ကြာသြားၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခုေလ့လာေနတဲ့ ၀ီထိက ႏွစ္သက္စရာအာရံုကို ျမင္မိလို႕ လိုခ်င္ေလာဘျဖစ္သြားတဲ့ စကၡဳဒြါရိက၀ီထိဆိုတာကို ျပန္သတိရ ေပးပါေနာ္။ စကၡဳဒြါရိက၀ီထိမွာ ကာမေဇာ အမ်ိဳးအစား ၂၉မ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္ၿပီး ခုေလ့လာတဲ့ ၀ီထိမွာေတာ့ (ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ အသခၤါရိက) ေလာဘမူေဇာစိတ္ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ပါတယ္။
၁။ ယွဥ္ဘက္ေစတသိတ္= အညသမာန္း ၁၃ပါး၊ ေမာစတုတ္ ၄ပါး၊ ေလာဘ၊ ဒိ႒ိ စုစုေပါင္း ၁၉ပါး။ စိတ္နဲ႕ပါေပါင္းရင္ ၁+၁၉ ေပါ့။
၂။ ဇာတိ= အကုသိုလ္ဇာတ္ အမ်ိဳးအစားပါ။
၃။ အာရံု= ဒီေဇာစိတ္က ဒီအခ်ိန္မွာ ႐ူပါရံုေလးကို အာရံုျပဳပါတယ္။
၄။ ဒြါရ= စကၡဳဒြါရ။
၅။ မီွရာ၀တၳဳ= ဟဒယ၀တၳဳ။
၆။ ခႏၶာ= ၁+၁၉ထဲက ေ၀ဒနာေစတသိက္က ေ၀ဒနာကၡႏၶာ၊ သညာေစတသိက္က သညာကၡႏၶာ၊ က်န္ ေစတသိက္ ၁၇ခုက သခၤါရကၡႏၶာ၊ ေဇာစိတ္က ၀ိညာဏကၡႏၶာဆိုၿပီး နာမ္ခႏၶာ ၄ပါးရိွပါမယ္။ ဒီေဇာစိတ္က စိတၱဇရုပ္ကို ထုတ္လုပ္မွာမို႕ သူမွီေနတဲ့ ဟဒယ၀တၳဳရယ္ စိတၱဇရုပ္ေတြရယ္က ရူပကၡႏၶာထဲမွာ အက်ံဳး၀င္ေနပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ခႏၶာအေနနဲ႕ ေ၀ဖန္ရင္ ၅ပါးလံုးရိွေနမွာပါ။
၇။ အာယတန= ႐ူပါယတန၊ မနာယတန၊ ဓမၼာယတန။
႐ူပါရံုသည္ ႐ူပါယတန၊ ေဇာစိတ္သည္ မနာယတန၊ ေစတသိက္ ၁၉ခု၊ စိတၱဇရုပ္ႏွင့္ ဟဒယ၀တၳဳသည္ ဓမၼာယတန ဟူ၍ မည္ၾကပါသည္။
၈။ ဓာတ္= ႐ူပဓာတ္၊ မေနာ၀ိညာဏဓာတ္၊ ဓမၼဓာတ္။
႐ူပါရံုသည္ ႐ူပဓာတ္၊ ေဇာစိတ္သည္ မေနာဓာတ္၊ ေစတသိက္ ၁၉ပါး၊ စိတၱဇရုပ္ႏွင့္ ဟဒယ၀တၳဳသည္ ဓမၼဓာတ္ ဟူ၍ မည္ၾကပါတယ္။
၉။ သစၥာ= စိတၱဇရုပ္၊ ဟဒယ၀တၳဳ၊ ေဇာစိတ္နဲ႕ ေလာဘၾကဥ္ ေစတသိက္၁၈ပါးသည္ ဒုကၡသစၥာမည္ပါတယ္။ ေလာဘေစတသိက္သည္ သမုဒယသစၥာမည္ပါတယ္။ (ဘ၀ဘ၀ကျပဳခဲ့တဲ့ ကာမရာဂ (ေလာဘ)လို႕ေခၚတဲ့ သမုဒယသစၥာသည္လည္း ပကတူပနိႆယသတၱိနဲ႕ စိတ္ျဖစ္စဥ္တစ္ေလ်ာက္ လိုက္ပါစီးေမွ်ာ ေနမယ္ဆိုတာကို ထည့္သြင္းဆင္ျခင္ ေစလိုပါတယ္)
၁၀။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္
အၾကင္အခါ၌ ေသာမနႆေ၀ဒနာႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ၊ အယူမွားမႈႏွင့္ယွဥ္ေသာ ႐ူပါရံုကိုအာရံုျပဳေသာ အကုသိုလ္စိတ္သည္ ျဖစ္ဆဲျဖစ္၏။ ထိုအခါ.....
**အ၀ိဇၨာေၾကာင့္ သခၤါရသည္ျဖစ္၏။
**သခၤါရေၾကာင့္ ၀ိညာဏ္သည္ျဖစ္၏။
**၀ိညာဏ္ေၾကာင့္ နာမ္သည္ျဖစ္၏။
**နာမ္ေၾကာင့္ မနာယတနသည္ ျဖစ္၏။
**မနာယတနေၾကာင့္ ဖႆသည္ျဖစ္၏။
**ဖႆေၾကာင့္ ေ၀ဒနာသည္ ျဖစ္၏။
**ေ၀ဒနာေၾကာင့္ တဏွာသည္ ျဖစ္၏။
**တဏွာေၾကာင့္ ဥပါဒါန္သည္ ျဖစ္၏။
**ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဘ၀သည္ျဖစ္၏။
**ဘ၀ေၾကာင့္ ဇာတိျဖစ္၏။
**ဇာတိေၾကာင့္ ဇရာမရဏသည္ ျဖစ္၏။
ဤဆိုအပ္ခဲ့ေသာနည္းျဖင့္ ခ်မ္းသာမဖက္ ဆင္းရဲအစု၏ ထင္႐ွားျဖစ္ေပၚမႈသည္ ျဖစ္၏။ ဒီေလာဘမူ ေဇာစိတ္အခိုက္ေရာက္ေတာ့ အဂၤါ ၁၂ပါးလံုး အျပည့္အစံု ေတြ႕ရပါၿပီ။
အရေကာက္ၾကည့္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ၁+၁၉တြင္ရိွေသာ ေမာဟေစတသိက္သည္ အ၀ိဇၨာ၊ ေစတနာေစတသိက္သည္ သခၤါရ၊ ေလာဘမူေဇာစိတ္သည္ ၀ိညာဏ္၊ ေစတသိက္ ၁၉ပါးလံုးသည္ နာမ္၊ ေလာဘမူေဇာစိတ္သည္ပင္လွ်င္ ၆ခုေျမာက္ မနာယတန၊ ဖႆေစတသိက္သည္ ဖႆ၊ ေသာမနႆေ၀ဒနာသည္ ေ၀ဒနာ၊ ေလာဘသည္ တဏွာ၊ ဒိ႒ိေစတသိက္သည္ ဥပါဒါန္၊ ဒိ႒ိေစတသိက္ၾကဥ္ ၾကြင္း ၁+၁၈ (နာမ္ခႏၶာ ၄ပါး) သည္ ဘ၀လို႕ မည္ပါတယ္။ ထိုထိုတရားေတြရဲ႕ ျဖစ္ေပၚျခင္းသည္ ဇာတိ၊ ရင့္ေရာ္ျခင္းသည္ ဇရာ၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ျခင္းသည္ မရဏလို႕ မည္ပါတယ္။
၁၁။ ပ႒ာန္း
ဒီ ၁+၁၉ စိတ္ေစတသိက္အစုကေလးမွာ ေ၀ဒနာေစတသိက္သည္ ေ၀ဒနာကၡႏၶာ၊ သညာေစတသိက္သည္ သညာကၡႏၶာ၊ က်န္ေစတသိက္ ၁၇ခုသည္ သခၤါရကၡႏၶာ၊ ေလာဘမူေဇာစိတ္သည္ ၀ိညာဏကၡႏၶာ ဆိုၿပီး နာမ္ခႏၶာ ၄ပါးလံုးပါပါတယ္။ ဒီ၄ပါးဟာ ၁ပါးကေန ၃ပါးကို၊ ၃ပါးကေန ၁ပါးကို၊ ၂ပါးကေန ၂ပါးကို သဟဇာတ၊ အညမည၊ နိႆယ၊ သမၸယုတၱ၊ အတၳိ၊ အ၀ိဂတ ဆိုတဲ့ နာမ္နာမ္ခ်င္း ေက်းဇူးျပဳတဲ့ ၆ပါးေသာ ပစၥယသတိၱေတြနဲ႔ ေက်းဇူးျပဳေနတယ္။
အာရမၼဏ၊ ပုေရဇာတ၊ ပစၧာဇာတ၊ ကမၼ၊ အာဟာရ၊ ဣျႏၵိယ၊ စ်ာန၊ ၀ိပၸယုတၱ စတဲ့ ဒီပစၥည္း ၈မ်ိဳးကလည္း ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္းနဲ႕ သေဘာခ်င္းတူတူပဲမို႕ မျပေတာ့ပါဘူး (အက်ယ္ အပိုင္း၃တြင္ ျပခဲ့ၿပီ)။ ဒါေပမဲ့ ပစၧာဇာတ ယူတာေလးကေတာ့ နည္နည္းကြာပါမယ္။ ဒီစိတ္ကေလးက ၀ုေ႒ာနဲ႕ ဥပါဒ္အျပိဳင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဟဒယ၀တၳဳကို မိမိရဲ႕ ဌီအခိုက္မွာ ပစၧာဇာတသတၱိနဲ႕ ေက်းဇူးျပဳပါတယ္။ ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္းနဲ႕ မတူဘဲ ပစၥည္းသံုးခု ပိုလာတာရိွပါတယ္။ ပထမတစ္ခုက ဒီေဇာစိတ္အခိုက္မွာ ရိွေနတဲ့ ေလာဘနဲ႕ ေမာဟ ေစတသိက္ေတြသည္ ယွဥ္ဘက္ စိတ္ေစတသိက္ စိတၱဇရုပ္ေတြကို ေဟတုသတၱိနဲ႕ ေထာက္ပံ့ေနပါမယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဒီေလာဘမူေဇာစိတ္ဟာ သာဓိပတိေဇာ ၅၂ပါးအနက္ တစ္ပါးျဖစ္တာမို႕ အဲ့ဒီအခုိက္မွာ ရိွတဲ့ စိတ္ရယ္ ဆႏၵနဲ႕၀ီရိယ ေစတသိက္ ႏွစ္ခုရယ္ စုစုေပါင္း အဓိပတိ အဂၤါ ၃ပါးဟာ ယွဥ္ဘက္ စိတ္ေစတသိက္ စိတၱဇရုပ္ေတြကို အဓိပတိသတၱိနဲ႕ လြမ္းမိုးႀကီးစိုးေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တစ္ခုက ဒိ႒ိေစတသိက္ရဲ႕ မဂၢသဘာ၀ပါ။ ဒီဒိ႒ိေစတသိက္က အတူျဖစ္ဘက္ စိတ္ေစတသိက္ေတြနဲ႕ စိတၱဇရုပ္ေတြကို အကုသိုလ္လမ္းေၾကာင္း အကုသလမဂၢင္အျဖစ္ ေက်းဇူးျပဳေနပါတယ္။
ေဟာ ... ဒီလုိနဲ႔ပဲ ဥပါဒ္ ဌီ ဘင္ ခဏငယ္ ၃ခ်က္ၾကာတဲ့အခါ အနိစၥလကၡဏာကို ပိုင္ဆိုင္ၾကေလတဲ့ သခၤါရတို႔ရဲ႕ သဘာ၀အတိုင္း ျဖစ္ၿပီးပ်က္ရျပန္ေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူကအာရံုကို ပထမအႀကိမ္ ခံစားၿပီးတဲ့အခါ သူ႕အလုပ္က ၿပီးၿပီ။ ဒီအာရံုကိုပဲ ဒုတိယအႀကိမ္ခံစားမဲ့ ေလာဘမူဒုတိယေဇာစိတ္ကို အခြင့္ေပးရေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူနဲ႕ ေနာက္ဆံုးဆက္ဆံပက္သက္ရမဲ့ စိတ္ကို သူရဲ့မရိွျခင္း (နတၳိ)၊ သူနဲ႔ကင္းေနျခင္း (၀ိဂတ)၊ အားႀကီးေသာအေၾကာင္း (ဥပနိႆယ)၊ ျပတ္ေတာက္ၾကားလပ္သြားျခင္း မရိွေစဘဲ အျခားမဲ့ျဖစ္ျခင္း (အနႏၱရ) ေကာင္းစြာ အျခားမဲ့ျဖစ္ျခင္း (သမနႏၱရ)၊ အထပ္ထပ္ထံုမြမ္းျခင္း (အာေသ၀န) သတၱိေတြနဲ႔ စနစ္တက် ေက်းဇူးျပဳသြားပါေတာ့တယ္ဗ်ာ ...
ျပန္ၿပီး ေရတြက္ၾကည့္ရင္ ပစၥယသတၱိေပါင္း ၂၃မ်ိဳး ပါ၀င္ေနတာ သိႏိုင္ပါတယ္။ ၀ိပါကပစၥည္းတစ္ခုပဲ မပါတာပါ။ ေၾသာ္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ တစ္ဦးခ်င္းစီဟာ အေၾကာင္းဘက္မွာေရာ အက်ိဳးဘက္မွာေရာ ရိွေနၾကတယ္၊ တစ္ဖက္သက္ ေက်းဇူးျပဳေနတဲ့ တရားကို မေတြ႕ရဘူး။ တစ္ဦးကပစၥယသတၱိတစ္မ်ိဳးနဲ႕ ေက်းဇူးျပဳေနခ်ိန္ တစ္ဦးကလည္း သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ သတၱိနဲ႕ ဒီ ၁+၁၉ Unitေလး ရည္မွန္းခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေရာက္ရေလေအာင္ တာ၀န္ေတြ ေက်ေနလိုက္ၾကတာ။
ေရွ႕မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးေသာ စိတ္ေတြနဲ႕ မတူဘဲ ဒီေဇာစိတ္ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ စိတ္ျဖစ္စဥ္တစ္ေလ်ာက္ ကံသတၱိေလးကို ခ်န္ထားခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းေတြဆံုတဲ့အခါ လက္ရိွဘ၀မွာပဲ နာနာကၡဏိကကမၼ ပကတူပနိႆသတၱိေတြနဲ႕ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ အက်ိဳးေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ အက်ိဳးေပးခြင့္ မႀကံဳခဲ့ရင္ေတာ့ အေဟာသိကံ ျဖစ္ရေပမေပါ့။
ဒီေနရာမွာ အေရးႀကီးတဲ့ အသိတစ္ခု ရိွပါတယ္။ "အေၾကာင္းေတြဆံုရင္" ဆိုတဲ့ စကားရပ္ဟာ အေတာ္ သတိထားစရာေကာင္းပါတယ္။ ဘာလို႕ဆို ကံတရားေတြဟာ လံုေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေပါင္းဆံုမွ အက်ိဳးကို ျဖစ္ေစတာပါ။ အေၾကာင္းမဆံုရင္ အေဟာသိကံ ျဖစ္ရရွာပါတယ္။ ဒီလိုဆို ကုသိုလ္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အေၾကာင္းမဆံုဆံုေအာင္ ျပဳျပင္ေနထိုင္ရမယ္။ အကုသိုလ္ဆိုရင္ေတာ့ အေၾကာင္းမဆံုေအာင္ ေရွာင္ေနရမယ္ေပါ့။ ဒီဘ၀ ေလာေလာလတ္လတ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျပဳခဲ့ၾကတဲ့ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံေတြ အမ်ားႀကီး။ အက်ိဳးေပးဖို႕ က်န္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီး။ ကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးမေပးလုိက္ရပဲ အေဟာသိကံ ျဖစ္သြားရင္ ဘယ္ေကာင္းမတံုး။ ဒါေၾကာင့္ ဒါနေလးေတြ ပံုမန္ျပဳေပးမယ္၊ နိစၥသီလ ဥပုသ္သီလေတြ ေဆာက္တည္မယ္၊ ရရင္ရသလို ဘ၀နာတရား ဆင္ျခင္ပြားမ်ားျခင္းအားျဖင့္ ကုသိုလ္ပတ္၀န္းက်င္ေလးတစ္ခု အသင့္ျပင္ဆင္ ထားသင့္ပါတယ္။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး မိမိရဲ႕ စိတ္ကို အေကာင္းဆံုးပတ္၀န္းက်င္ထံ ပို႕ေဆာင္ညႊတ္ကိုင္းၿပီး ကုသိုလ္တရားေတြအတြက္ အခ်ိန္တိုင္းျပင္ဆင္ ေနထိုင္ရင္း သံသရာတစ္ေလ်ာက္မွ ကုသိုလ္အေပါင္း၏ အေထာက္အပံ့မ်ားရရိွကာ တစ္မဂ္တစ္ဖိုလ္ ဆိုက္ေရာက္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ …
ဆက္လက္ေရးသားပါမည္
SLH (3-4-2016)
